Pomoc wojska w sytuacjach kryzysowych [ZDJĘCIA]

Siły Zbrojne utrzymują gotowość do realizacji trzech rodzajów misji. Oprócz zagwarantowania obrony państwa biorą udział w procesie stabilizacji sytuacji międzynarodowej w operacjach reagowania kryzysowego i humanitarnych. Trzecim rodzajem misji jest wspieranie bezpieczeństwa wewnętrznego i pomoc społeczeństwu. Nigdy nie wiadomo kiedy i gdzie dojdzie do zdarzenia kryzysowego, nie można przewidzieć jaki będzie jego zasięg, czas czy nawet rodzaj. W obliczu klęski, wówczas gdy organy administracji oraz służby ratownicze nie są w stanie same zażegnać kryzys, wówczas do pomocy powoływane jest wojsko. -Na wypadek różnych sytuacji zagrażających ludności cywilnej w gotowości do użycia jest ponad 1100 żołnierzy z „Czarnej Dywizji”. To dowódcy odpowiadają za racjonalne użycie wydzielonych sił i środków oraz zarządzanie potencjałem ludzkim i przydzielonym sprzętem podczas kryzysu.- podkreśla generał brygady Janusz Adamczak, dowódca 11. Dywizji Kawalerii Pancernej (11DKPanc). Niemniej jednak ostateczna ilość żołnierzy zaangażowanych w akcję kryzysowa zależeć będzie od skali zagrożenia.

Użycie oddziałów i pododdziałów Wojsk Lądowych w sytuacji kryzysowej nie może zagrozić ich zdolności do realizacji zadań wynikających z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i ratyfikowanych umów międzynarodowych. -Jeżeli jednak w sytuacji kryzysowej użycie innych sił i środków jest niemożliwe lub może okazać się niewystarczające, Minister Obrony Narodowej, na wniosek wojewody, może przekazać do użycia pododdziały lub oddziały wojskowe, wraz ze skierowaniem ich do wykonywania zadań z zakresu reagowania kryzysowego, stosownie do ich przygotowania specjalistycznego, zgodnie z wojewódzkim planem zarządzania kryzysowego.- wyjaśnia podpułkownik Cezary Kiszkowiak odpowiedzialny za współpracę cywilno-wojskową w 11DKPanc. Jest to obecnie jedyny sposób aktywacji użycia sił i środków SZ RP wydzielonych do wsparcia organów administracji publicznej w sytuacjach kryzysowych. W sytuacjach nagłych, nie cierpiących zwłoki sygnał o aktywacji może zostać przekazany drogą telefoniczną w systemie służb operacyjnych i dyżurnych.

- Tylko do zwalczania powodzi i zjawisk lodowych na potrzeby województwa lubuskiego „Czarna Dywizja” wydziela ponad 400 żołnierzy i 70 pojazdów.- podaje podpułkownik Cezary Kiszkowiak. Jednak pomoc wojska to nie tylko usuwanie skutków powodzi, czy „walka” z zatorami lodowymi. Plan udziału 11DKPanc w wypadku powstania sytuacji kryzysowych przewiduje także użycie wojska w zdarzeniach związanych z: terroryzmem, odśnieżaniem, akcjami ratowniczo-gaśniczymi, awariami technicznymi, oczyszczaniem z niewybuchów, akcjami poszukiwawczo-ratowniczymi, czy działaniami przeciwepidemicznymi. Podczas sytuacji kryzysowej tworzy się wojskowe zgrupowanie ratownicze, którym dowodzi wyznaczony żołnierz na zasadach określonych w regulaminach wojskowych i według procedur obowiązujących w SZ RP. Zaś koordynowaniem udziału oddziałów i pododdziałów wojskowych w realizacji zadań zarządzania kryzysowego w zależności od obszaru występowania zagrożeń zajmują się odpowiednio organy: gminy, powiatu, czy województwa.

Czytaj dalej >>>>

Żołnierze mogą być także skierowani do wsparcia działań Policji, jeżeli użycie uzbrojonych oddziałów i pododdziałów Policji okaże się niewystarczające. Dotyczy to sytuacji, w których wystąpiło zagrożenie bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenie porządku publicznego, w szczególności w przypadku zagrożenia przestępstwem o charakterze terrorystycznym.

Wojsko pomaga ludności cywilnej najczęściej w sytuacjach kryzysowych, czego przykładem było skierowanie w 2010 roku ponad 2000 żołnierzy do walki z powodzią w województwie dolnośląskim i lubuskim. Wojsko wsparło dotkniętych kataklizmem mieszkańców i uratowało wiele miejscowości przed zalaniem. Do udziału w akcji skierowano specjalistyczny sprzęt, łodzie desantowe, transportery pływające PTS, cysterny, maszyny inżynieryjne i śmigłowce. Żołnierze zajmowali się niemal wszystkimi pracami związanymi z usuwaniem skutków powodzi od akcji ratowania i ewakuacji ludności z zagrożonych miejsc, po naprawianie i odbudowę zniszczonej infrastruktury drogowo-mostowej.

Współpraca wojska, obrony cywilnej oraz władz samorządowych jest konieczna dla zapewnienia poprawnej reakcji oraz koordynacji działań na wypadek klęski żywiołowej.