Księżna Dorota Żagańska obchodziła imieniny w pałacu! Wraz z 40 Dorotami!

- Suknię księżnej przymierzyłam dzień przed premierą - opowiedziała nam Aleksandra Groszek, aktorka Teatru księżnej Doroty Talleyrand-Perigord w Żaganiu. - To było prawdziwe przeżycie, bo szata jest naprawdę ciężka. Może ważyć ze 20-30 kg.

Imieniny władczyni księstwa żagańskiego jak co roku zorganizowało Towarzystwo Przyjaciół Żagania we współpracy z Żagańskim Pałacem Kultury i Teatrem księżnej Doroty. Gościem specjalnym był Jarosław Skorulski z Fundacji Ogrody Kultury z Zatonia, który sprowadził do Żagania wystawę panoramicznych prac Roberta Jurgi, który jest nazywany artystą-rekonstruktorem. W holu przy sali Kryształowej można było zobaczyć 16 prac, pokazujących m.in., jak wyglądała posiadłość księżnej w Zatoniu.

Na scenie zobaczyliśmy monodram "Ja księżna", stworzony 25 lat temu przez Pawła Walczaka, wykładowcę z UZ, na 210 rocznicę urodzin władczyni, w Zielonej Górze. Sztuka powstała na podstawie listów księżnej Doroty i jej rozmowy ze Scypionem Pattoli, jej nauczycielem i jednym z największych umysłów epoki. J. Skorulski zaznaczył, że jest to pewne wyobrażenie, co księżna mogła myśleć na temat rodziny, religii, czy też patriotyzmu. - To czwarta adaptacja sztuki, od czasu jej powstania - tłumaczył J. Skorulski. - Ta współczesna robi duże wrażenie.

Imieniny księżnej Doroty to jedna z najważniejszych imprez organizowanych przez TPŻ, co podkreśliła prezes Halina Dobrakowska. - Przypadają 6 lutego - podkreśliła. - Ale dzisiaj składamy im najserdeczniejsze życzenia.
Co roku są one okazją do wspominania władczyni i jej czasów. Najważniejszymi gościniami są panie Doroty, zapraszane rokrocznie w swoje imieniny. Tym razem było ich ok. 40. Każda z pań dostała kwiaty i życzenia od burmistrza Andrzeja Katarzyńca.

Dorota de Talleyrand-Périgord urodziła się 21 sierpnia 1793 r. w Berlinie, zaś zmarła 19 września 1862 r. w Żaganiu. Była świetnym politykiem, filantropką i mecenaską kultury. Zgodnie z ówczesnymi zwyczajami wychowała się bez rodziców,
którzy w tym czasie podróżowali po Europie. Dorastała na dworze matki chrzestnej, księżnej Luizy Radziwiłł. Jej nauczycielem był Scypion Piattoli, który wcześniej był sekretarzem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jej pierwszą, młodzieńczą miłością był książę Adam Czartoryski, jednak w wieku 16 lat została wydana za Edmunda de Talleyranda, który wówczas miał 22 lata. Małżeństwo się nie układało i w końcu zakończyło rozwodem. Dorota została towarzyszką życia stryja jej męża, Karola de Talleyrand-Perigord, który był ministrem spraw zagranicznych Francji. Dzięki niemu mogła wejść na najważniejsze salony Europy. Miała zmysł dyplomatyczny, świetne wykształcenie, inteligencję i urodę. Była ważnym negocjatorem podczas Kongresu Wiedeńskiego (1814-15). W 1811 r. przeszła z wiary protestanckiej na katolicyzm. W czasach jej panowania Żagań przeżywał rozkwit, a pałac stał się europejskim salonem, na którym bywali najznakomitsi przedstawiciele świata kultury, polityki i sztuki. Wśród nich król Fryderyk Wilhelm IV i Franciszek Liszt. Korespondowała z Fryderykiem Chopinem i Aleksandrem Fredrą. Zgromadziła wielką kolekcję rzeźb, obrazów, manuskryptów i mebli. Stworzyła piękny park. Zbudowała szpital, ufundowała kilka szkół, odbudowała kościół i wieżę ratuszową. W chudych latach dokarmiała swoich poddanych darmową żywnością, tworzyła dla nich nowe miejsca pracy. Cieszyła się wielką miłością ze strony mieszkańców miasta. Zmarła w 1862 roku po długiej i ciężkiej chorobie. Na jej pogrzeb z terenu księstwa przybyło 10 tysięcy ludzi. Pochowana została w kościele św. Krzyża w Żaganiu.

Czytaj również na naszym portalu

Zobacz film z imprezy