Ta sztuka opowiada ich historie. Kobiety z Krzywańca na scenie.

Spektakl wyreżyserowany przez aktorkę i reżyserkę Agnieszkę Bresler opowiada tragiczną historię jednej z największych żydowskich śpiewaczek - oskarżonej o współpracę z nazistami, okrzykniętej kolaborantką i unicestwionej za życia, Wiery Gran. Jej historia jest dla zespołu opowieścią o znaczeniu prawdy i o cenie przeżycia, o społecznym piętnie, i nieustannej walce o tożsamość. „Wiera Gra” to drugi spektakl zespołu w reżyserii Agnieszki Bresler, pisany w oparciu o powieść „Bądź moim Bogiem” Remigiusza Grzeli i reportaż „Oskarżona: Wiera Gran” Agaty Tuszyńskiej.
Karolina Szota gra w sztuce jedno z wcieleń tytułowej bohaterki. To bardzo wyrazista postać. -Reżyserka dopatruje się wielu podobieństw między mną, a Wierą, ja dostrzegam tylko chorobliwą nieśmiałość poza sceną. To dla mnie terapia na nieśmiałość, bo taka jestem poza sceną. Zamknięta, wycofana, powściągliwa, chłodna, nigdy poza sceną nie podnoszę głosu. Gdy gram, zdarza mi się. Kiedy pada na mnie światło reflektorów, czuję, że ludzie przyszli po to, by na mnie patrzeć. Aktorki z grupy Impro bardzo angażują się w każdy spektakl.
– Gdy Agnieszka Bresler, przypomniała sobie, że śpiewam, zaproponowała mi główną rolę w „Wiera gra” - dodaje K. Szota.- Gdy przeanalizowałam biografię Wiery Gran, pomyślałam, że toaletka będzie doskonałym rekwizytem. W sztuce przez większość czasu patrzę w lustro, dostałam też czerwoną szminkę, na której mi zależało. To łatwiej pozwoliło mi wejść w cudzą skórę.
Zanim K. Szota trafiła do Zakładu Karnego w Krzywańcu pracowała jako grafik komputerowy zajmowała się projektowaniem strojów dla teatrów, reklam. - Zarabiałam też śpiewając na ślubach kościelnych, mszach. Wiera śpiewa łagodnym altem , ja zaś mezosopranem koloraturowym, by wydobyć niskie dźwięki musiałam śpiewać z gardła.
Zadowolenia z występu przed żagańską publicznością nie kryła też Jadwiga Tabaka. - Wszyscy mówią,że aktorstwo we mnie drzemie. Ja w to nie do końca wierzę,ale jestem przeszczęśliwa, że widzom podoba się mój występ – podkreślała.- Mam nadzieję,że nie ostatni. Chyba gdzieś tam w środku drzemie we mnie trochę tej Wiery, bo jestem twardą zasadniczą osobą odtwarzam rolę kobiety, która to przeszła. To kawałek mojej historii.
- Wiera gra to mój drugi spektakl wyreżyserowany z dziewczynami z ZK w Krzywańcu. Po pierwszym pomyślałam, że chcę przywracać zapomniane kobiece sylwetki, ich głos, w ten sposób symbolicznie wyzwalać głos kobiet w zakładach karnych, zamkniętych - zaznacza A. Bresler.- W mojej pracy za cel wzięłam sobie próbę ponownego przywracania społeczeństwu osób wykluczonych. To historia o stygmatyzacji społecznej, piętnie z którym trzeba się zmagać, one o tym dużo wiedzą i się jej boją po opuszczeniu zakładu. Czasami do końca życia muszą borykać się z łatką byłej osoby osadzonej. Tak jak Wiera Gran .
Grupa Impro powstała cztery lata temu. Tworzą ją kobiety odsiadujące wyroki pozbawienia wolności w Krzywańcu, pod Zieloną Górą. Pierwsze przedstawienia grały na terenie zakładu. Z czasem zaczęły występować np. w Lubskim Domu Kultury, rok temu podczas Ogólnopolskiego Konkursu Więziennej Twórczości Teatralnej zdobyły I miejsce w Teatrze Ośmego Dnia w Poznaniu, a w międzynarodowym przeglądzie sztuki Więziennej w Sztumie zajęły II miejsce.

Zobacz również
gazetalubuska.pl/zagan-prezydent-andrzej-duda-z-wizyta-w-zaganiu-z-okazji-20lecia-wejscia-do-nato-prezydent-odwiedza-polskich-i-amerykanskich/ga/13934899/zd/34229289

Polecamy również