Do Szprotawy przyjechały rodziny repatriantów z Kazachstanu. Przywitały ich władze miasta i urzędnicy

Do Szprotawy przyjechali państwo Weronika i Maksym Bugiera, z dziećmi; Darią i Wiktorem. Pani Weronika jest pielęgniarką, zaś jej mąż farmaceutą.
Druga rodzina to Natalia i Wiktor Gniewczyńscy, z synem Dymitrem, ze wsi Kiererowka pod Tajunszą. Obie rodziny zostawiły w Kazachstanie cały dobytek i przyjechały praktycznie jedynie z walizkami. Rodziny trafiły do Szprotawy w piątek 15 grudnia 2023 i zamieszkały w przygotowanych przez gminę mieszkaniach. W poniedziałek 18 grudnia 2023 zostały oficjalnie powitane w Urzędzie Miasta w Szprotawie. - Widzieliśmy na razie tylko centrum Szprotawy, które bardzo nam się podoba! - powiedzieli nam.
Polacy z Kazachstanu zostali przywitani drobnymi upominkami, sami również przygotowali dla burmistrza i urzędników drobne prezenty od serca.
Rodziny pochodzą z miasta Tajynsza w Kazachstanie i okolicznej wioski. Obie mają polskie korzenie i czują się Polakami.

Tajynsza jest miastem w północnym Kazachstanie. Liczy ok. 14 tys. mieszkańców. Polacy stanowią tam około 8 procent populacji, czyli ponad 1,1 tys. osób. Wielu z nich pochodzi z Podola. Od 1999 roku w mieście działa kościół rzymskokatolicki, w którym funkcjonuje parafia św. Rodziny. W 2006 roku na stacji kolejowej została odsłonięta tablica pamiątkowa w 70. rocznicę deportacji Polaków do Kazachstanu. Pierwszy transport zesłańców trafił do Tajynszy 24 czerwca 1936 r. Tablica ma napis: "Pamięci Polaków deportowanych w 1936 r. / Wdzięczni Kazachstanowi i narodowi kazachstańskiemu za współczucie, życzliwość i okazaną w ciężkich czasach pomoc".

Szprotawa realizuje program repatriacyjny od trzech lat i co roku przyjmuje dwie rodziny repatriantów. Jedna rodzina wybrała Szprotawę sama, obecnie jest więc siedem rodzin Polaków z Kazachstanu. - Wszyscy się zaadoptowali, pracują, dobrze sobie radzą - powiedziała Magdalena Zdebelak-Kosmala, kierowniczka Urzędy Stanu Cywilnego i spraw obywatelskich w Szprotawie. - Bardzo się z tego cieszymy.

Gmina zapraszająca repatriantów musi im zapewnić warunki osiedlenia przez okres co najmniej dwóch lat. Musi też rozeznać, czy na jej terenie będzie praca dla nowych mieszkańców. Konieczne jest zapewnienie świadczeń socjalnych, zanim rodzina będzie mogła podjąć pracę. Gmina otrzymuje na ten cel dofinansowanie, w wysokości maksymalnie 25 tys. zł na członka rodziny (na realizację wielu potrzeb).

Czytaj również na naszym portalu